درد کمتر<<<----جهل بیشتر

راستی این پست عالی بود
من هم به این گفته تون معتقدم.به هر کسی اینو میگم معمولا فکر میکنه شعائرم رو از دست دادم.
میگم آدم تا وقتی به مسائل جهل داشته باشه !!!هر کار بدی هم تو اون زمینه بکنه معمولا دردش نمیاد و فکر نمیکنم خدا تو اون مورد بخاطر عمل ندانسته اش ملامتش کنه!ولی وقتی به چیزی علم پیدا کردی ،هی راه و بیراه دردت میاد!حتی وقتی بقیه هم اون کار ناشایست رو انجام میدن در حالی که بهش جهل دارن باز تو دردت میاد!

به نقل از وبلاگ "دختران ماه پیشونی" این پست رو عینا میذارم؛

من زمانیکه گرایش چپ و مارکسیستی داشتم و بچه ها را به کوه می بردم ؛ آنجا دختران هم ؛همراه ما بودند و حتی برخی از آنها موقع لغزیدن و افتادن بوسیله ما دستگیری می شدند . شب ها در پناهگاه مختلط می خوابیدیم و هیچ وقت احساس و وسوسه ای نداشتم . اما حالا که توبه کرده و مذهبی هستم و متاهل هم شده ام با کمترین برخوردها وسوسه می شوم

(او کلافه بود که آخر این چه حالت است؟)
استاد(علی صفایی) خندید و با آن آرامش خاص فرمود :
آن وقت تو ریشه ای نداشتی
پس میوه هایت (عمل) در دست شیطان و تبلیغ حزب او بود و خوبی هایت هم به سود او بود.
اصلا شیطان می گفت : تو از خود مایی، پس چه وسوسه ای؟ اما حالا ریشه ای یافتی
او می خواهد ریشه ها را بزند، اما نمی تواند.
پس به به میوه ها می پردازد،تا از این راه کم کم به ریشه ها برسد.
تو حالا قیمت یافته ای و باید خرابت کند
این است که در حج بعد از مشعرالحرام که شعور به حرمت ها می یابی ، بلافاصله رمی جمرات (سنگ انداختن نمادین به محل حضور شیطان) شروع می شود.
پس تا شعور به حرمت ها نیافته ای،وسوسه ای نیست.

اما به محض شناخت و ادراک است که باید شیطان را رمی  کنی آن هم دوبار و ...

با شعور به حرمت ها ؛ وسوسه ها سر بر می دارند و آرزوهای نهفته زنده می شوند که باید یکی را رجم کرد و دیگری را قربانی نمود (کتاب حقیقت حج ص 97)

به نقل از دختران ماه پیشونی