بسم الله
سلام علیکم، دوستان سرزنده و مومنِ"زندگی شیرین است با حضور آقا"
هوای تهران به نظر میرسه بهاری تر داره میشه و البته با این صداهای ترق و توروق شایدم داره چهارشنبه سوری تر میشه...
چهار شنبه سوری ،رسم خوبی ه ، به شرطی که مزاحمتی برای کسی نداشته باشه!!! نه؟این طور نیست؟!(به قول اصحاب رسانه ، چهارشنبه سوزی اصلا خوب نیست چهارشنبه سوری هستش که خوبه!!!!!)
چی از این بهتر که دور هم جمع شیم ،و با هم توی هوای نیمه بهاری گل بگیم و گل بشنویم، یه کوچولو هم به آتیش نگاه کنیم و شایدم چند باری از روش پریدیم و آره دیگه دورش حلقه زدیم و اون سیب زمینی آتیشی ه رو خوردیم
(حواسمون به پیرمرد و پیرزن های فامیل هم باشه ! اونا به گردن ما و مادر و پدرمون خیلی حق دارن، همیشه چشم به راه هستن که یکی از دختر پسرا یا شاید نوه و نتیجه ها بیاد و سری بزنه بهشون!
شاید ما ها یه کم بد شدیم،؟! نه ؟! خب من از قدیمی ها زیاد شنیدم که قدیم ها زیاد به هم سر می زدن زیاد مهمونی می دادن زیاد به هم کمک می کردن مثلا اگه پسر کسی میرفت سربازی همه خانوم های فامیل جمع می شدن که آش بپزن و به مادر اون پسر دلگرمی بدن خلاصه تنهاش نمی ذاشتن!
اما الان مثلا تو این شهر شلوغ و به اصطلاح متمدن با آدمک هایی مثل من که شب ها،خودشون رو کوک می کنن تا فردا بتونن تا آخر وقت تیک تیک کنن..... یه جورایی از یادم رفته که چقدر صله رحم مهم ه چقدر با هم بودن مهم ه!
بیاین اگه یادمون رفته این چیزا رو .....دوباره یاد اون روزای خوب با هم بودن بیفتیم و این بار خوب شروع کنیم .... آره دیگه یعنی اجازه ندیم دوباره به درد فراق و جدایی و ... دچار شیم)
و چقدر عالیه با هم بودن :
- با خانواده ی خودمون بودن.---> کمک به برادر و خواهر ،ساعاتی رو ر کنار خانواده بودن و حرف دل گفتن، کمک به مادر مهربان و پدرِ از خود گذشته
- با فامیل ها بودن.--> میمانی های دوره ای که بهانه ای میشه برای دیدار هم دیگر و البته دانستن مشکلات هم
- با دوستان بودن.---> دوست اصیل و خوب ، دوستی که امانتداره و صادق، اونی که خوبی هاتو بیشتر کنه و ازز بدی هات بکاه ه،
اونی که همیشه با تو بمونه حتی وقتی که تو اصلا حال و حوصله اون رو نداری!----آره اون ارزشش رو داره که تو باهاش دوســـتی کنی!
- با غریبه ها بودن.---> تا حالا نون داغ به یه غریبه تعارف کردیم؟ یا به بچه هایی که از کنارشون رد می شیم گفتیم سلام خاله یا سلام عمو؟(آره دیگه باید خودمون رو به صفات خوب زینت بدیم بعد بقیه رو مثل این گل های کوچولو و پاک، غیر مستقیم به اون ها دعوت کنیم...)ببینین لازم نیست کار خاصی بکنیم! فقط کافیه بچه نسبت به ما یه حس خوب پیدا کنه! (بچه ها پیچیدگی های بزرگتر ها رو ندارن!)حالا می خواین با یه احوال پرسی داغ دغ یا اینکه دست کشیدن به سرش یا شایدم دادن یه شکلات یا شایدم اجرای یه مسابقه ی کوچولو (قرآن بخوون یا شعر و بعد جایزه بگیر !!!(جایزه ش هم یه چیز کوچولو شاید یه مداد یا شاید یه گل سر یا یه ماچ به یاد موندنی!!!!))
دوستِ خوبِ امروز ،،،،،،،همون غریبه ی دیروز بوده ...یادمون باشه!!!!!!
- با بزرگتر ها بودن. --->مادر بزرگ و پدربزرگ و دیگر بزرگا رو از یاد نبریم
- همه رو گفتم اما....................................... ما ها که بنده های خوبی هستیم ....خوبه با خدا و ائمه هم باشیم.---> آره دیگه خیلی راحته که بشینیم خوشی هامون رو با اونا هم زمزمه کنیم بگیم براشون که چقدر زیبا و شگفت آور در کارهامون موفق شدیم
بگیم که واقعا خوشحالیم که بنده و دربند خدای جهانیان ایم. بگیم که امام زمان (عج) دستت درد نکنه بابت این همه چیز و نعمت های فراوون که از خدا میگیری و به ما ارزانی میداری.(مگه او واسطه ی روزی مخلوقات نیست؟!)و اگه مریض شدیم یا برایمان مشکلی پیش آمد ، با خدا و ائمه اون رو در میون بذاریم(مگه خدا از مادر به آدمی مهربان تر نیست و از رگ گردن به او نزدیک تر ... و مگه پیامبر ما حضرت محمد (صلی الله علیه و آله )مهربان ترین پدر برای امّتش نبوده و نیست)
