وقتی یه گل پسر یا عسل خانم معلول و بیمار می بینی
خدایا شکر
به نام خالق شادی
سلام
دیروز با موتور از یک کوچه رد می شدم از دور یه آقای 50-60 ساله رو دیدم که وسط کوچه وایساده...سرعتم رو کم کردم نزدیک که شدم دیدم پژو ش رو زده بغل یه آقا پسر 20 ساله، با یک چهره دلنشین رو زمین چهار دست و پا این ور و اون ور میره ، گاهی جیغ میزنه و گاهی به سر و صورتش میزنه و این آقا با هاش این ور و اوون ور میره انگار که میخواد جلوی ماشین یا موتور احتمالی که رد می شن رو بگیره به اون گل پسر نخورن و از طرفی می خواد اجازه بده اون داداش گلم خودش رو سبک کنه!
نمی دونم پدرشون بودن یانه؟شاید یه عابر که خواسته از همنوعش مواظبت کنه! واقعا نمی دونم.
بعضی وقتا مشتری ما تو عکاسی میشن بچه ای عقب مونده و مادر یا پدر گُلش (نمیدونم لفظ بهتری هم هست یا نه منظورم بچه های استثنایی شاید باشه) معمولا ازشون میخوایم بالا تو آتلیه نرن و عکسشون رو همین پایین رو صندلی میگیریم.
سعی می کنم برای این برادر خواهر هام دعا کنم برای سلامتی شون برای عزت نفسشون برای خودکفا شدنشون، بعضی وقتا هم فقط زیر لب صلوات می فرستم.برا پدر مادر زحمتکششون هم از خدا صبر و نشاط و قلبی آکنده از شادی و زندگی راحت طالبم.
نمی دونم اصلا سر در نمیارم، بعضی وقتا فکر میکنم اگه خلیفه به لطف خدا صاحب همسری شد و خدا از همسرش به او فرزندانی عطا کرد ولی اونا سلامت نبودن یا اصلا سلامت بودن اما از زمانی به بعد سلامتی شون دچار نقصان شد خدای نکرده ، چه کار باید بکنم؟!؟
همیشه آدم نسبتا خوش بین ای بودم و خواهم بود! همیشه سعی کردم خودم رو با هر شرایط وقف بدم! سعی کردم اگه شرایط خوبه ازش استفاده کنم و اگه به نظرم خوب نیست، حداکثر بهره رو ازش ببرم .حتما اوضاع عوض میشه! هر موقعیتی که پیش میاد از سمت خداست!اگه خوبه یا بد ، برمیگرده به اینکه من و بقیه آدم ها داریم چکار میکنیم ، حالا یا خدا میخواد امتحانمون کنه و یا اجر بده یا سزای اعمالمون رو بده ؛اصلا خیلی وقتا هم اثر کار منه که حالِ یه بنده خداهای دیگه رو میگیره یا بهشون نعمتی رو میرسونه!در هر صورت صبر و استقامت و تقوی بهترین کاری است که میشه کرد!(آیه قرآن ه نه حرف من ، فاَستَقِم کَما اُمِرت...)
انشاالله اگه فرزندی نصیبم کنه فارغ از سلامتی و یا کم سلامتی اش، حتما دوسش خواهم داشت و براش هرکاری خواهم کرد(راضی ام به رضای خدای خوبم فقط صبر و تحمل تربیت و نگهداری فرزند رو هم بهمون بده )، آخه اونم مثل مادر و پدر و حاج خانم و خیلی های دیگه امانت خدادادی ه . منم که امانتدار خوبی بودم.... حالا باید از این به بعد هم باشم. انشاالله
کسی به من خرده نگیره حالا این چه حرفیه؟
من همیشه درخواستم از خدا ، ربنا هب لنا من ازواجنا و ذریاتنا قرة اعین و الجعنا للمتقین اماما بوده و می خوام که همسر و فرزندانی صالح و قابل و سالم بهم ارزانی کنه! اما خب بنده باید همیشه شکرگزار ارباب باشه حالا هر هدیه ای که بهش بده !
یا حق
التماس دعای مخصوص